دوتار ( Dutar )

dutar (również dotar; perski: dutar , latynizacja: dutâr; rosyjski: angielski; tadżycki: дутор; ujgurski: Dttar, zromanizowany: duttar; uzbecki: dutor; uproszczony chiński: chiński tradycyjny; pinyin: Dū tǎ ěr; Dungan: Дутар) to tradycyjna dwustrunowa lutnia o długiej szyjce znaleziona w Iranie i Azji Środkowej. Jego nazwa pochodzi od perskiego słowa oznaczającego „dwa struny”, dutar do tār (< du do „dwa”, tar „ciąg” ), chociaż Herati dutar z Afganistanu ma czternaście strun. Kiedy się na nich gra, struny są zwykle szarpane przez Ujgurów z zachodnich Chin, a brzdąkane i szarpane przez Tadżyków, Turkmenów i Uzbeków. Pokrewne instrumenty obejmują kazachską Dombra. Dutar jest również ważnym instrumentem wśród Kurdów z Chorasan, wśród których znanym wirtuozem był Haj Ghorban Soleimani z Quchan. W języku kurdyjskim osoba grająca na dutar jest znana jako bakci (bakhshi), podczas gdy w języku azerskim jest to ashiq. Khorasan Bakhshi Music znajduje się na reprezentatywnej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości.

W czasach skromnych początków Dutara w XV wieku jako instrument pasterski jego struny były wykonane z jelit. Jednak wraz z otwarciem Jedwabnego Szlaku katgut ustąpił miejsca sznurkom wykonanym ze skręconego jedwabiu importowanego z Chin. Do dziś niektóre instrumenty nadal mają jedwabne struny, chociaż powszechnie stosuje się również struny nylonowe.

Dutar ma ciepły, łagodny ton. Typowe rozmiary instrumentu w kształcie gruszki wahają się od jednego do dwóch metrów.