Zorganizowane życie monastyczne pojawiło się tutaj w pierwszej połowie XIV w., a klasztor istniał już pod koniec XIV w. Cerkiew św. Mikołaja została wybudowana i pokryta malowidłami w XVI w. W 1909 w klasztorze nikt nie mieszkał, a mury niszczały. W pierwszych latach II wojny światowej został uszkodzony przez niemieckie bomby. W latach sześćdziesiątych XX w. rozpoczęto renowację, ukończoną na początku XXI w. Oczyszczono wtedy freski, wzmocniono budynki oraz zbudowano kamienny chodnik, wiodący do furty klasztornej przez zarośla.

Brak jest informacji na temat, ilu mnichów zamieszkiwało klasztor w czasach świetności. Współcześnie żyje tu tylko jeden mnich – archimandryta Polikarp.