Początki klasztoru są nieznane. Niepotwierdzone historycznie wzmianki mówią o 1288 jako o roku powstania. Wiadomo natomiast, że w 1529 dwaj prawosławni hieromnisi Jozafat i Maksym, pochodzący z Janiny, wspięli się na skałę, gdzie zastali ruiny klasztoru. Za zgodą władz kościelnych postawili na nich nowe budynki: katolikon i cele. Wiadomo również, że w XVI wieku w monastyrze działała pracownia przepisywania manuskryptów. W 1757 klasztor stał się schronieniem dla Greków z Trikali uciekających przed Turkami, podobnie jak w 1897, kiedy posłużył za kryjówkę dla kilku rodzin z Kalampaki prześladowanych po wojnie grecko-tureckiej. Podczas II wojny światowej monastyr został obrabowany. Z bogatej biblioteki manuskryptów zachowało się jedynie 50 sztuk przechowywanych obecnie w klasztorze Świętego Stefana.

Monastyr został ponownie otwarty w 1971. W latach 80. XX w. przeprowadzono gruntowny remont i rekonstrukcję obiektu, a w 1988 klasztor został przekazany zakonnicom. Obecnie mieszka w nim 14 sióstr (stan na 2008).