Rozkwit miasta, położonego na szlaku karawan biegnącym przez pustynię Kara-kum, był skutkiem rozwoju handlu niewolnikami. Rozpoczął się w XVI wieku, gdy dynastia Szejbanidów podbiła miasto, pokonując wojska Timura, i założyła niezależny Chanat Chiwy. Szejbanidzi i ich następcy gromadzili bogactwa dzięki strategicznemu położeniu Chiwy w rogu „złotego trójkąta” Azji Środkowej, w miejscu rozgałęzienia odnóg jedwabnego szlaku prowadzących do brzegów Wołgi i Morza Kaspijskiego. Chanat, mimo tego położenia, trwał w izolacji i zacofaniu cywilizacyjnym. Rządzący chcieli za wszelką cenę utrzymać niezależność od chana pobliskiej Buchary. W 1873 roku Chiwa przeszła pod władzę Rosji, ostatecznie tracąc swą niezależność.