風水 ( Feng shui )

Feng shui (wym. [fɤ́ŋ ʂwèi], dosłownie wiatr i woda) – starożytna praktyka planowania przestrzeni w celu osiągnięcia zgodności ze środowiskiem naturalnym. Tradycyjne fengshui w starożytnych Chinach obejmowało ogólny rozkład miast, wsi, budynków mieszkalnych i gospodarskich. Bywa nazywane geomancją, bo obejmuje także takie zagadnienia, jak ochrona budynków przed złymi duchami czy wpływ kształtu na otoczenie.

Żeby dokładnie oddać pierwotne znaczenie, trzeba zrozumieć symbolizm:

  • wiatr, którego nie można zobaczyć – niewidzialne
  • woda, której nie można uchwycić – nieuchwytne.

Stąd fēng shuǐ = (Życiowa siła/istota, która jest) niewidzialna i nieuchwytna