Na podstawie wykopalisk archeologicznych potwierdzono zasiedlenie tego terenu na około 3000 lat p.n.Ch. Po Celtach osiedlili się tutaj Rzymianie i panowali do 400 roku. Następnie tereny zostały przejęte przez Merowingów. Miasto rozwijało się i na podstawie Złotej Bulli Karola IV z 1356 arcybiskup Boemund II z Saarbrücken został elektorem Rzeszy. Od XIII w. w okolcy uprawiano winorośla i produkowano wino. W 1627 zaraza spustoszyła Bernkastel, a w 1641 Kues. W 1692 w wyniku pożaru zamek Landshut popadł w ruinę. Po Kongresie wiedeńskim w 1815 miasto przypadło Królestwu Prus. Podczas rewolucji 1848 zawisła na ratuszu czarno-czerwono-złota flaga i stworzono straż miejską. Pomiędzy lipcem i listopadem 1857 miasto nawiedziło siedem pożarów, niszcząc je w dużym stopniu. Pierwszy most drogowy między bernkastel i Kues zbudowano w latach 1872-1874, a połączenie kolejowe w latach 1882-1883. W 1886 zbudowano prywatną elektrownię wodną, którą w 19004 przejęło miasto. W 1897 Kues otrzymało kanalizację, a Bernkastel w 1903. Miasto w dzisiejszej postaci Bernkastel-Kues powstało 1 kwietnia 1905 z połączenia miasta Bernkastel z leżącą na lewym brzegu Mozeli wioską Kues. Po I wojnie światowej po pięciomiesięcznej okupacji przez wojska amerykańskie, kontrolę nad miastem od maja 1919 do połowy 1930 przejęły wojska francuskie. W 1931 5 października miasto świętuje pierwszy raz Targi wina, od 1950 zwane Świętem wina Środkowej Mozeli (Weinfest der Mittelmosel). Podczas II wojny światowej w wyniku bomardowań i ostrzału artyleryjskiego miasto doznało dużych zniszczeń i zginęło wielu mieszkańców. 1975 otwarcie dwóch pierwszych ośrodków rehabilitacyjnzch: »Bernkastel« i »Kues«. W 1991 obchodzono uroczyście 700-lecie miasta[1].