Kamienie Baalbek to sześć ogromnych rzymskich bloków kamiennych w Baalbek (starożytne Heliopolis) w Libanie, charakteryzujących się megalitycznym gigantyzmem niespotykanym w starożytności.

Najmniejsze trzy są częścią ściany podium w rzymskim kompleksie Świątyni Jowisza Baala (Heliopolitan Zeus) w Tel Baalbek i są znane jako „Trilithon”. Każdy z nich szacuje się na około 750-800 ton (830-880 ton amerykańskich).

Pozostałe trzy to rzymskie monolity, nie będące częścią większej konstrukcji, konwencjonalnie znane jako „kamień kobiety w ciąży” (szacowany na 1000 ton), „kamień południa” (szac. 1242 t) oraz „Zapomniany Kamień” (ok. 1650 t). Są to, w odwrotnej kolejności, pierwszy, trzeci i piąty co do wielkości znany kamień, jaki kiedykolwiek wydobyto w historii ludzkości. Uważa się, że były przeznaczone dla pobliskiego kompleksu Jupiter Baal, prawdopodobnie jako dodatek do Trilithonu; ale, być może ze względu na ich rozmiar, nigdy nie usunięto ich z kamieniołomu. Nie były używane od czasu ich wydobycia w czasach starożytnych.

Liczne ekspedycje archeologiczne rozpoczęły się w XIX wieku, głównie grupy niemieckie i francuskie, a badania trwały do u200bu200bXXI wieku.