Centra als Uxmal, Kabah, Labná, Sayil en Chacmultún kwamen tot bloei toen machtige stadstaten zoals Palenque, Tikal en Copán langzaam, om onbekende redenen, werden verlaten en begraven onder oprukkende, tropische vegetatie. Die centra bestonden al in de preklassieke periode (ca. 2000 v. Chr. - 500 n. Chr.), maar ze ontwikkelden zich tussen 800 en 1000 tot belangrijke centra.

Uxmal werd rond het jaar 500 door Hun Uitzil Chac Tutul Xiu gesticht. De macht bleef voor eeuwen in de handen van de familie Xiu. Het grootste gedeelte van de stad werd tussen 700 en 1000 gebouwd. De heerser Chac regeerde de stad rond 900. Op het hoogtepunt leefden er zo'n 25.000 mensen. Rond 1200 verloor de stad aan betekenis en verplaatsten de Xiu hun hoofdstad naar Maní. Beschrijvingen van Spaanse conquistadores duiden er echter op dat Uxmal in de 16e eeuw nog bewoond was.

Uxmal werd uitgebreid besproken in John Lloyd Stephens' Incidents of Travel in Yucatan (Vol. I en II). Hij was ontdekkingsreiziger in de 19e eeuw (1839-1843). Frederick Catherwood reisde samen met hem en maakte er tekeningen. Graaf Waldeck was hen in 1834 voorgegaan, in opdracht van Lord Kingsborough.

Uxmal staat op de lijst van Werelderfgoed van de UNESCO.