Uit dendrochronologisch onderzoek is gebleken dat het hout dat voor de bouw gebruikt is, gekapt moet zijn in de winter van 1180 op 1181. De kerk wordt voor het eerst beschreven in 1342.

In de 14e eeuw werd het priesterkoor en de apsis aan het gebouw toegevoegd. In de 19de eeuw zijn de deuren aangepast zodat ze naar buiten open gaan. Dit was een maatregel naar aanleiding van de kerkbrand in Grue in 1822. Hierdoor konden de mensen sneller naar buiten in geval van een brand.

Tot aan 1868 was de kerk in gebruik. In dat jaar werd een nieuwe kerk in Borgund in gebruik genomen. In 1877 werd de staafkerk ondergebracht in een stichting voor monumentenzorg en werd het een museum.

In 1969 en 1986 is archeologisch onderzoek gedaan op het terrein.