De Maijishan-grotten (vereenvoudigd Chinees: 麦积山石窟; traditioneel Chinees: 麥Chinese taal; pinyin: Maijishan Shikū), voorheen geromaniseerd als Maichishan, is een serie van 194 grotten uitgehouwen in de zijkant van de heuvel van Majishan in Tianshui, provincie Gansu, in het noordwesten van China.

Dit voorbeeld van uit rotsen gehouwen architectuur bevat meer dan 7.200 boeddhistische sculpturen en meer dan 1.000 vierkante meter aan muurschilderingen. De bouw begon in het Latere Qin-tijdperk (384-417 CE).

Ze werden voor het eerst goed onderzocht in 1952-53 door een team van Chinese archeologen uit Peking, die het nummeringssysteem bedachten dat nog steeds wordt gebruikt. Grotten # 1-50 bevinden zich op de westelijke rotswand; grotten #51-191 op de oostelijke rotswand. Ze werden later gefotografeerd door Michael Sullivan en Dominique Darbois, die vervolgens het primaire Engelstalige werk over de grotten publiceerden, zoals vermeld in de voetnoten hieronder.

De naam Maijishan bestaat uit drie Chinese woorden (麦积山 ) die letterlijk vertaald worden als "Wheatstack Mountain", maar omdat de term "mai" (麦 ) is de algemene term in het Chinees die voor de meeste granen wordt gebruikt, men ziet ook vertalingen als "Corn rick mountain". Mai betekent "graan". Ji (积) betekent "stapel" of "heuvel". Shan (山) betekent "berg". De berg is gevormd uit paarsrode zandsteen.

Ze zijn slechts een van de reeksen boeddhistische grotten die in dit gebied in het noordwesten van China te vinden zijn, min of meer op de hoofdroutes die China en Centraal-Azië verbinden. Deze sites, samen met andere archeologische vindplaatsen langs de oostelijke zijderoute, werden in 2014 ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als onderdeel van de site "Zijderoutes: het routesnetwerk van de Chang'an-Tianshan Corridor".