De resten van de nederzetting werden in 1960 ontdekt door het archeologenechtpaar Helge Ingstad en Anne Stine Ingstad. Lokale inwoner George Decker tipte hen over wat de buurtbewoners Indian Mounds ("indiaanse ophogingen") noemden. Het duo vond er de overblijfselen van acht gebouwen, waaronder een smederij, tijdens hun opgravingen in 1960-68. Het bleek niet om een indiaanse maar om een Vikingnederzetting te gaan.

Onderzoek via C14-datering toonde aan dat de nederzetting stamt uit de periode tussen de jaren 990 en 1050. Een studie uit 2021, die op dendrochronologisch onderzoek van gevelde bomen gebaseerd was, gaf 1021 aan als een jaar waarin er zeker Vikingactiviteit plaatsvond.[1]

De archeologische data kunnen in verband worden gebracht met de Saga van de Groenlanders en de Saga van Erik de Rode over de ontdekking van Vinland, Markland en Helluland.

Verschillende geschiedkundigen gaan ervan uit dat L'Anse aux Meadows de kolonie in Vinland is die volgens de saga door Leif Eriksson en/of Þorfinnur Karlsefni gesticht was. Meer bepaald wordt op basis van de topografie aangenomen dat L'Anse aux Meadows het in de saga's beschreven Straumfjord zou zijn geweest, een tussenstop en overwinterplaats in de "regio Vinland" voor missies verder zuidwaarts. Andere theorieën linken L'Anse aux Meadows met de in de saga's beschreven nederzetting Leifsbuðir.