Edinburgh, officieel City of Edinburgh, (uitspraak: /ˈɛdɪnbərə/; Nederlands ook: Edinburg; Schots-Gaelisch: Dùn Èideann, Schots: Embra, Embro of Edinburrie, poëtisch: Edina of Dunedin) (ONS-code S12000036) is sinds 1437 de hoofdstad van Schotland. De stad wordt door inwoners soms liefkozend Auld Reekie ("Oude Rokerd") genoemd.

Het raadsgebied, met de officiële titel van city, ligt aan de oostkust, aan de zuidzijde van de Firth of Forth, en is de zetel van het Schots Parlement, dat in 1999 opnieuw is ingesteld. De stad is de op een na grootste stad van Schotland, na Glasgow.

Edinburgh begon als een fort op de gemakkelijk verdedigbare Castle Rock. De eerste bewoners, oer-Schotten, leefden vanaf ongeveer 6000 v.Chr. aan de voet van deze rots. In de bronstijd rond 1000 v.Chr. zijn nederzettingen op deze rots opgericht. Nadat de Romeinen in de 1e eeuw n.Chr. naar Schotland oprukten, kwamen zij in contact met de Keltische stam der Votadini (later Goddodin), van wie de vesting (dun eidyn) op de burchtrots stond. In de 7e eeuw werd het fort veroverd door de Engelsen (Northumbriërs) inclusief heel Zuid-Schotland. De Engelsen noemden het fort Eiden's burgh. ("Burgh" is zowel Nederlands als oud-Engels voor: burg, burcht, fort, veste, vesting of versterking. Het Gaelische "Dùn" betekent hetzelfde).

In de 10e eeuw werd het fort heroverd door de Schotten. In 1070 bouwden de koning Malcolm III van Schotland Canmore en zijn katholieke Engelse echtgenote Margaret de eerste burcht op de rots. Tussen 1084 en 1153 stichtte hun gelovige zoon, David I van Schotland, Holyrood Abbey en de stad (burgh) Edinburgh rond de burcht.

In 1290 probeerde Engeland na de dood van Margaret (koningshuis MacMalcolm) Schotland te heroveren. Edinburgh werd platgebrand, maar toch benoemd tot hoofdstad van Schotland, nadat Robert the Bruce Edinburgh in 1329 tot koningsstad (Royal Burgh) bekroonde. In 1371 begon met Robert II de Stuart-dynastie, 'Stewart' op zijn Engels. Gedurende de periode van 1488 tot 1513 ontstond onder de regering van renaissancevorst Jacobus IV van Schotland de Grote Zaal van Edinburgh Castle en werd begonnen met de bouw van Palace of Holyroodhouse. Met Leith als haven werd Edinburgh al snel een belangrijk handelscentrum.

De calvinist John Knox en de Schotse edelen introduceerden tegen de wil van koningin Maria I van Schotland het protestantisme in Schotland. Toen in 1573 een burgeroorlog ontstond, stond Edinburgh aan de kant van Maria, totdat het in 1573 werd heroverd. In 1603 erfde de zoon van Maria, Jacobus VI van Schotland ook de Engelse troon en verhuisde de hofhouding naar Londen. De presbyteriaanse Schotse oppositie verzette zich in 1638 tegen de hegemoniale nastrevingen van de Schotse Stuarts en ontwierp het National Convenant. Het document werd op het Greyfriars-kerkhof ondertekend door de burgers van Edinburgh. In het kader van de vereniging met Engeland (Act of Union) in 1707 werd het Parlement van Schotland opgeheven. Edinburgh en Glasgow hadden baat bij hun pro-Engelse houding en maakten een economische bloei door.

Tijdens het gouden tijdperk (Age of Improvement) in de 18e eeuw werd de Georgiaanse New Town gebouwd onder leiding van Henry Playfair. Hij ontwierp niet alleen de huizen maar ook het stratenplan. Door zijn werk kreeg de hoofdstad de naam Athene van het Noorden. Om dit kracht bij te zetten kwam het stadsbestuur begin 19e eeuw op het idee om het Parthenon na te bouwen op Calton Hill. Maar Edinburgh was inmiddels zo arm dat het alleen de façade kon laten bouwen. Dit bouwwerk kreeg dan ook de bijnaam "The Pride and Poverty of Edinburgh". Rond 1880 groeide het aantal inwoners van het victoriaanse Edinburgh boven de 300.000 uit. De sociale kloof tussen de rijke New Town en de vuile stegen van Old Town was enorm. Station Edinburgh Waverley en Forth Bridge stonden voor de technische vooruitgang, maar op economisch gebied werd Edinburgh door Glasgow met zijn zware industrie afgetroefd.

In 1934 werd de Scottish National Party (SNP) opgericht. In de volgende decennia werd hun roep op verregaande decentralisatie (devolution) steeds luider. In 1996 gaf Engeland de Stone of Destiny (Steen van het Lot) terug, waarop de Schotse koningen gekroond werden. Een jaar later spraken de Schotten zich in een referendum uit over meer autonomie. In 1999 opende koningin Elizabeth II het Schots Parlement, het eerste sinds 1707.

Een rampzalige vuurzee vernietigde in 2002 Cowgate en delen van de oude stadskern. In 2004 maakten Schotse volksvertegenwoordigers voor het eerst gebruik van het nieuwe parlementsgebouw tegenover Holyrood Palace.[1]

Susanne Tschirner,Edinburgh - Glasgow en Highlands, ANWB Uitgeverij Boeken, Harry Schuring, 2006, 120 p.
Photographies by:
Tilmandralle - Public domain
Statistics: Position
2113
Statistics: Rank
58609

Reactie toevoegen

Deze vraag is om te controleren dat u een mens bent, om geautomatiseerde invoer (spam) te voorkomen.

Beveiliging
138279546Click/tap this sequence: 7811

Google street view

Where can you sleep near Edinburgh ?

Booking.com
487.402 visits in total, 9.187 Points of interest, 404 Bestemmingen, 28 visits today.