Cara pêşin Tîsfûn di dema eşkaniyan de bû paytexta wan û keyên xwe bi gelemperî li wir rûdiniştin. Ji bo bajarî li rojhelat bi Împeratoriya Romê û ji pê re jî Bîzans girîng bû gelek caran hat dagirkirin. Ew di dîroka xwe de 5 caran ji aliyê Romê û apşwera xwe Bîzans hat dagirkirin û li wan 3 di sedsala 2'an de bû. Împerator Traianus ew di 116an de dagir kir. Lê saleke ji pê re di 117an de paşwerî wî Hadrianus bajar ji eşkaniyan re ber da. Di 164an de Romê bajar dema cengekê navbera eşkaniyan û Romê de şûnda dagir kirin, lê bi dawiya cengê re bajar şûnda terk kirin. Di 197an de, împrrator Septimius Seuerus bajar carekî din dagir kir û dimatiyên bajar ji bajêr derxistin û ji wan nêzi 100.000 kes wek xulam firotin.

Di sedsala 3'an de ji pê eşkaniyan hilwaşiyan ew bû paytexta sasaniyan, lê cengên ji bo bajêrê navbera îraniyan û Romê dawî nebûn. Di 295an de li dera bajêr sasaniyan, Galerius bin xistin. Lê Galerius salekî din şûnda vegeriya û bajar ji bo cara paşîn dagir kir. Lê wî bajar berambera Ermenistanê ji sasaniyan re ber da.

Împeratorê Romê Iulianus cengeke li Tîsfûnê di 363an de li der bajêr hat kuştin. Di 627an de Heraclius bajar dorpêç kir jî ji pê sasaniyan peymana bihoyên wî pejirend wî dorpêç kirin ra kir.

Tîsfûn ji aliyê ereban ve di 637an de bi pêşengiya Se'ad îbn Ebî Weqqas hat dagir kirin. Lê ji pê dema ebasiyan de di sedsala 8'an de Bexda hat ava kirin, Tîsfûn giringiya xwe bi tûnî wunda kir. Tê bawerkirin ku Îsbanir, bajarê ku di Hezar û yek şev de derbaz dibe Tîsfûn bû.

Bajar îroj bi tenê ji bo lêkolînên arkeolojîk tê bikaranîn.