Ішкі қала (әз. İçərişəhər – Ичеришехер) сондай-ақ Ескі қала (әз. Qədim şəhər), халық арасында Қалам немесе Қала (әз. Qala) деп те аталады — Бакудің ең ежелгі бөлігі, сонымен қатар тарихи және сәулет қорығы. Ол жақсы сақталған бекініс қабырғаларымен қоршалған. Ауданы 221 000 м2 болатын қорық аумағында 1300-ден астам адам тұрады.

Қорық аумағы қола дәуірінен бастап мекендеген. Археологиялық зерттеулер нәтижесінде VIII-IX ғасырларда Ішкі қаласының территориясы тығыз қоныстанғаны, қолөнер мен сауда дамығаны анықталды. Ширваншаһтар өзінің резиденциясын 15 ғасырда Шамахиден Бакуге ауыстырғаннан кейін, ескі қаланың өмірінде "кристалдану" кезеңі басталды. 1748-1806 жылдары Баку және оның орталығы Баку хандығының астанасы болды.

1806 жылы Бакуді Ресей империясының әскерлері жаулап алғаннан кейін және мұнай бумы (19 ғасырдың аяғы-20 ғасырдың басы) қаланы дамыту және кеңейту процесі басталды, адамдар ескі қаланың қабырғаларына мықтап қоныстанды.

Әзірбайжан сәулет өнерінің інжу-маржандары – Ішкі қаласында орналасқан әйгілі сәулет ескерткіштері, Қыз мұнарасы және Ширваншаһтардың сарайы. Олардан басқа, қорықта ондаған тарихи және сәулет ескерткіштері бар-мешіттер, керуен-сарайлар, моншалар, тұрғын үйлер, бірнеше мұражайлар, елшіліктер, қонақ үйлер, сауда орындары, кафелер мен мейрамханалар бар.

1977 жылы Ішкі қала тарихи-сәулет қорығы деп жарияланды. Ал 2000 жылы Қыз мұнарасы мен Ширваншаһтар сарайы кешенімен бірге ЮНЕСКО-ның бүкіләлемдік мұра тізіміне енген алғашқы нысан болды.