ძორძორი — სომხური ეკლესია ირანში მდებარეობს დასავლეთ აზერბაიჯანის ოსტანში, მდინარე ზანგმარის ნაპირზე, სოფელ ბარუნთან ახლოს.

მონასტერი აყვავების ხანას აღწევს XIV საუკუნეში. ხოლო დაანგრიეს XVII საუკუნეში, მას შემდეგ რაც შაჰ-აბას I-მა გადაწყვიტა სომხების გადასახლება აღნიშნული ტეიტორიებიდან. სამლოცველო მონასტრის ერთადერთი დღემდე მოღწეული ნაგებობაა. იგი ჯვარგუმბათოვანი სტილისაა და თარიღდება IX-XIV საუკუნეებით. სომხურ სამოციქულო ეკლესიასა და ირანის მთავრობას შორის შეთანხმების შემდეგ 1987-1988 წლებში სამლოცველო 600 მეტრით გადაადგლეს მდინარეზე კაშხალის მშენებლობის გამო.

2008 წელს იუნესკომ მონასტერი ამავე პროვინციაში მდებარე ორ სხვა სომხურ მონასტერთან (წმინდა სტეფანეს მონასტერი და წმინდა თადეოზის მონასტერი) ერთად მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შიეტანა.