ბერლინის კედელი (გერმ. Berliner Mauer) — გერმანის დემოკრატიული რესპუბლიკის საინჟინრო, გამაგრებული სახელმწიფო საზღვარი, ბერლინის დასავლეთის და აღმოსავლეთის გამყოფი კედელი, რომლის მშენებლობაც დაიწყეს 1961 წლის 13 აგვისტოს და არსებობდა 1989 წლის 9 ნოემბრამდე. ცივი ომის სიმბოლო. იგი არა მარტო ჰყოფდა ქალაქს ორ ნაწილად, არამედ გამოჰყოფდა დასავლეთ ბერლინს გდრ-საგან. კედლის საერთო სიგრძე იყო 155 კმ.

გერმანიის დემოკრატიულ რესპუბლიკაში კედელს პროპაგანდისტულად უწოდებდნენ „ანტიფაშისტურ თავდაცვით კედელს“, ხოლო გფრ-ში 1960-იანი წლების ბოლომდე გამოიყენებოდა ვილი ბრანდტის ტერმინი „სამარცხვინო კედელი“.