Մի ավանդազրույցի համաձայն՝ այդ ժայռի վրա բերդ կամ ամրոց կառուցվել է սկսած դեռևս յոթերորդ դարից՝ Պիպին Հերստալացու ժամանակներից։

Միջնադարի ավելի ուշ ժամանակներում տեղանքն ընկել է Բոֆորտ ընտանիքի տիրապետության տակ, որի ներկայացուցիչների հանձնարարությամբ և հսկողությամբ մոտավորապես 1220-1230 թվականներին մեծածավալ շինարարական աշխատանքներ են իրականացվել, և կառուցվել է ամրոց[1]։

Համարվում է, որ ներկայիս ամրոցը՝ անկանոն հնգանկյան տեսքով և վեց տարաչափ, կլոր աշտարակներով, կառուցվել է մոտավորապես 1410 թվականին (ի դեպ, ամրոցի անկանոն հնգանկյան ձևը տեղանքի թելադրանքով է ընտրված)։ Հետագայում իրականացվել են վերակառուցումներ, նորացումներ, որոնց արդյունքում փոփոխությունների են ենթարկվել մասնավորապես ներքնաբակի պատերը։ Դրանցից մեկը շարված է երկմակարդակ գալերեայի տեսքով, իսկ մյուսը՝ Լյուդովիկոս Տասնհինգերորդի ոճով, կարմիր աղյուսով։ Ամրոցի հյուսիսային ճակատը պսակված է ոչ մեծ գմբեթով, որի վրա ժամացույց է տեղադրված։

Ներկայումս ամրոցն ունի թանգարանի կարգավիճակ և բաց է հասարակության առջև։