Էզ (ֆր.՝ Èze, օքս.՝ Esa), համայնք Ֆրանսիայի հարավ-արևելքում, Պրովանս Ալպեր Լազուր ափ տարածաշրջան, Ծովափնյա Ալպեր գավառ, Նիցցա շրջան, Բոսոլեյ կանտոն։ Մինչև 2015 թվականի մարտը համայնքի վարչական կազմի մեջ է եղել Վիլֆրանշ-սյուր-Մեր կանտոնը։
Բնակեցման առաջին հետքերը Էզ տարածաշրջանում տեղի է ունեցել մ․ թ․ ա․ 20-21 դարերում։ Ավելի ուշ այս տարածաշրջանը պատկանել է հռոմեացիներին և մավրերին (մոտ 80 տարի, 973 թվականին նրանց արտաքսել է Գիյոմ I Պրովանսկը)։
1383 թվականին Էզն անցավ Սավոյի դինաստիայի տիրակալության տակ, որն ամրապնդում էր քաղաքը, կառուցելով պաշտպանական ամրոցներ, կապված է Էզին մոտ Նիցցա խոշոր քաղաքին։
Հաջորդ հարյուրամյակին Էզը մի քանի անգամ ենթարկվել է ցնցումների՝ 16-րդ դարի կեսերին ֆրանսիացիների տիրապետությունից անցել է թուրքերին, 1706 թվականին Լուի Արև արքան լիակատար ոչնչացրել է պաշտպանական պատը, իսպանական ժառանգության համար պատերազմում քաղաքը շրջապատված էր, և միայն 1860 թվականին Էզը պաշտոնապես դարձավ Ֆրանսիայի մաս քաղաքի բնակիչների միաձայն որոշմամբ։
Ավելացնել նոր մեկնաբանություն