Այաթ Բեն Հադդուն գտնվում է Վերսազատ գետի ձախ ափին, բլրի վրա։ Գետի հովիտն անցնում է անապատով։ Գետը սկսվում է Բարձր Ատլասի հարավային լանջերից և հետագայում կորչում է Սահարայի ավազանում։ Այդ երկայնքով ձգվում է մի քարավանային երթուղի Մարաքեշից `Զագորուից դեպի Տիմբուկտ։ Քսարը հայտնվել է հավանաբար 11-րդ դարում, քարավանի ճանապարհը պաշտպանելու համար։ Անդրկովկասյան առևտրի կարևորության նվազումից հետո, բնակչությունն աստիճանաբար տեղափոխվեց նոր գյուղ՝ գետի հակառակ (աջ) ափ։ 1990-ական թվականներին քսարը գտնվում էր ավերված վիճակում, ընդամենը տասը ընտանիք էր ապրում այնտեղ։ Վերջին տարիներին վերականգնումը շարունակվում է, նախատեսվում է քսարը դարձնել զբոսաշրջային կենտրոն և այնտեղ արվեստի պատկերասրահներ տեղադրել:

 

Այաթ Բեն Հադդու

Քսար Այաթ Բեն Հադուն հանդիսանում է ավանդական Մարոկկոյի կավե ճարտարապետության ամենատարածված օրինակներից մեկը, որը տարածված է նախասահարային տարածաշրջանում, Բարձր Ատլասի հարավում[1]։ Քսարի բոլոր բնակավայրերը կառուցված են կարմիր շագանակագույն կավից։ Հարթ առաստաղե տանիքներ ունեցող տները տեղադրված են լեռների վրա, փողոցները հորիզոնական են և կապված են թիակներով և նեղ միջանցքներով։ Քսարում կա չորս մուտքեր, երկու անվճար (ծայրահեղ ձախ և աջ) և երկու վճարովի։ Անվճար մուտքերն անցնում են դարպասի միջով, մինչդեռ վճարովին անցնում է կացարաններով, որոնք պատկանում են երկու ընտանիքներին։ Մուտքերից մեկում կա թանգարան։