O termo puszta (IPA ['pustɒ]) é un termo húngaro utilizado para indicar vastas extensións de chaira esteparia, típicas das terras planas de Hungría, como a puszta de Hortobágy.

O territorio da puszta é estéril, inhóspito, unha especie de deserto herboso e en orixe referíase a rexións chairegas da grande chaira húngara (Alföld), habitada por pastores de gado vacún e equino. Unha terra onde a vexetación predominante é de gramíneas, sen árbores e con algúns arbustos illados ou en pequenos grupos.

Este termo deriva dun adxectivo eslavo que significa "baleiro, abatido" e refírese tamén a granxas rodeadas por grandes leiras de campo.