O Micalet, ou Miquelet, é o nome que recibe popularmente o campanario de 58’80 metros da Catedral de Valencia, e é un dos principais símbolos da cidade de Valencia. O seu nome é un diminutivo do da campá principal, Miquel, que coa fonética local derivou a Micalet, nome co que verdadeiramente é coñecida a torre. Durante moitos séculos foi chamado Campanar Nou (Campanario Novo) ou Campanar de la Catedral, para diferencialo do Campanar Vell (Campanario Vello), unha torre de planta cadrada e de factura románica, situada na rúa da Barcella.
Unha placa colocada na base da torre fálanos da súas orixes:
Iniciou a obra o mestre picapedreiro Andreu Julià, até que en 1396 un tremor interrompeu as obras, aínda no primeiro corpo da torre. En 1402 dirixiu a obra Josep Franch, mestre de obras da Catedral, e en 1414 encárgase Pere Balaguer, construtor tamén das Torres de Serrans na mesma cidade. En 1425 dáse por rematada a construción faltando o remate final, que nunca chegaría a construírse, unha agulla proxecto de Antoni Dalmau. No seu lugar faríase unha estrutura de madeira que suxeitaba a campá das horas, substituída entre 1660 e 1736 por unha espadana de pedra que é a que permanece hoxe. Tiña unha elegante crista calada que lle servía de coroa, que foi arrasada no século XVIII, sendo substituída primeiro por unha varanda de madeira e no século XIX por unha varanda metálica até a restauración de 1983, realizada sen respecto as testemuñas arqueolóxicas conservadas até aquel momento na mesma terraza e que agora están expostas na Casa del Campaner.
Engadir un novo comentario