O Castelo de Himeji (en xaponés: Himeji-jo, 姫路城; -jō ), tamén coñecido como Hakurojō ou Shirasagijō debido ao seu exterior branco relucente, é un complexo palaciano de 82 edificios de madeira situado na cidade de Himeji, prefectura de Hyogo, no Xapón.
Unha das estruturas máis antigas que se conservan do período Sengoku, está considerada un tesouro nacional do Xapón e foi clasificada como Patrimonio da Humanidade pola UNESCO en decembro de 1993. Xunto con Matsumoto-jo e Kumamoto-jo, é un dos "Tres castelos famosos" do Xapón e o máis visitado do país.
O castelo foi deseñado e construído durante a era Nanboku-cho do período Muromachi. Daquela chamábase Himeyama-jo (castelo de Himeyama). En 1331, Akamatsu Sadanori planeou un castelo na base do monte Himeji, onde Akamatsu Norimura construíra o templo Shomyoji. Despois da caída de Akamatsu durante a guerra Kakitsu, o clan Yamana asumiu brevemente os planos do castelo; a familia Akamatsu regresou despois da guerra de Ōnin.
En 1580, Toyotomi Hideyoshi tomou o control do castelo mal coidado, e Kuroda Yoshitaka construíu unha torre de tres pisos. Despois da batalla de Sekigahara en 1601, Tokugawa Ieyasu concedeu o castelo de Himeji a Ikeda Terumasa, quen levou a cabo un proxecto de expansión de nove anos que levou o castelo á súa forma actual. "Só a porta leste dunha sección da segunda muralla" sobrevive do período anterior [1] . As últimas grandes incorporacións, o Western Circle, foron completadas en 1618.
O castelo de Himeji foi un dos últimos dominios do tozama daimyō a finais do período Edo. Estivo en poder dos descendentes de Sakai Tadasumi até a Restauración Meiji . En 1868, o novo Goberno do Xapón enviou ao exército de Okayama, baixo o mando dos descendentes de Ikeda Terumasa, a orde de bombardear o castelo con cartuxos baleiros e expulsar aos seus ocupantes.
Cando o sistema Han foi abolido en 1871, o castelo foi vendido nunha poxa por 23 iens (actualmente 153 dólares). Non obstante, o custo do desmantelamento do castelo foi insignificante e, como consecuencia, o complexo quedou abandonado.
O Décimo Rexemento de Infantería ocupou o complexo en 1874 e o Ministerio da Guerra fíxose co control do mesmo en 1879 . A torre principal foi restaurada en 1910, a un custo de 90.000 iens tomados de fondos públicos.
A cidade de Himeji foi bombardeada en 1945, ao final da segunda guerra mundial. Aínda que a maior parte da zona circundante foi queimada até o chan, o castelo sobreviviu ileso, con excepción dalgúns impactos das explosións próximas.
Os esforzos para restaurar o castelo comezaron en 1956, e durante o proceso só se utilizaron equipos e métodos tradicionais, e a restauración completouse en 1964.
Engadir un novo comentario