Bruxas foi cidade desde o século XI. Cara ao 1050, a constante sedimentación foi pechando a importante saída ao mar da cidade. Por sorte, unha tormenta en 1134 creou unha canle natural de saída ao mar. Este feito e a importante e emerxente industria da la, fixo que a cidade crecese enormemente, construíndose as súas murallas baixo o padroado dos condes de Flandres. O Condado de Flandres fora unha entidade feudal fundada a finais do século IX como dependencia do Reino da Francia Occidental (Francia Occidentalis) ou Reino dos Francos occidentais (Regnum Francorum occidentalium), que constituíu a etapa inicial do Reino de Francia (843-987).

A entrada da cidade na Liga Hanseática, unha federación de comercio de cidades dos Países Baixos, Alemaña e Escandinavia, só trouxo máis beneficio a unha cidade que se estaba convertendo nunha das máis ricas de Europa. Esta liga creárase a mediados do século XIII como unha alianza entre Hamburgo e Lübeck, para protexer os seus intereses comerciais e compartir o control das rotas comerciais. Esta primitiva Hansa firmou, en 1252, uns acordos con Flandres, coa cidade de Bruxas, a maior deste país, e entraba a formar parte da unión de Hamburgo e Bremen.

A entrada de Flandres como parte do Reino de Francia en 1297, e a resistencia a aceptar as políticas provenientes da coroa por parte dos flamengos, resultou nun aumento das tensións sociais, as cales empeoraron co encarceramento por parte de Filipe IV de Francia do conde de Flandres e o nomeamento dun novo gobernador.

O 18 de maio de 1302, tras seren expulsados dos seus fogares para poder acoller as tropas do exército francés, o pobo de Bruxas volveu á cidade, instigados por Jan Breydel e Pieter de Coninck, e asasinou a calquera francés que lograron atopar.

Conta a lenda que identificaban aos franceses facéndolles pronunciar a frase schild ende vriend (escudo e amigo), unha frase moi identificadora pola pronuncia dos habitantes da rexión. Ao parecer, os franceses tiñan moitas dificultades en pronunciar o son [sx] de schild. Devandita masacre é coñecida como as matinas de Bruxas.

Filipe IV de Francia mandou unha forza para acabar cos insurrectos, enfrontándose a eles e ás forzas do conde de Flandres na batalla das Esporas de Ouro, na que os franceses sufriron unha tremenda derrota.

Independizada do Reino de Francia en 1302, uniuse ao Ducado de Borgoña en 1384. O establecemento en 1419 de Filipe III, o bo, conde de Borgoña, coa súa corte en Bruxas, trouxo unha prosperidade cultural importante á cidade, baixo o mando dos Habsburgo, que se estendeeu durante todo o século XV. Nesta época estiveron no exilio na cidade Ricardo III e Eduardo IV de Inglaterra. Tamén nesta época William Caxton imprimiu en Bruxas o primeiro libro en inglés.

En 1512 integrouse nos Países Baixos españois, pasando a formar parte das Dezasete Provincias en 1549.

Desde 1713 a 1790 foi unha posesión do Imperio austríaco e, en 1790, formou parte dos efémeros Estados Unidos de Bélxica, desaparecendo definitivamente en 1795 coa invasión francesa.

A partir do século XVI, os sedimentos pecharan sensiblemente a canle aberta, polo que o poder económico da cidade sufriu un serio revés.

 

Vista da Grand Place, Bruxas.