اسکاتلند (به انگلیسی: Scotland، به گیلیک اسکاتلندی: Alba) کشوری در شمال‌غرب اروپا است که یک‌سوم شمالی بریتانیای کبیر را دربر می‌گیرد. اسکاتلند دومین کشور بزرگ پادشاهی متحد است که از انگلستان کوچک‌تر است، ولی به لحاظ پهناوری و جمعیت آن از مجموع ولز و ایرلند شمالی بیشتر است.

پادشاهی مستقل اسکاتلند در سال ۱۷۰۷ تصمیم گرفت که به واسطه یک قرارداد سیاسی میان دو مجلس اسکاتلند و انگلستان، «پادشاهی متحد (United Kingdom)» را با انگلستان تشکیل دهد. در این اتحاد، امروزه کشور اسکاتلند همراه با کشورهای انگلستان، ولز و ایرلند شمالی، حاکمیت بریتانیای کبیر یا همان «پادشاهی متحد» را تشکیل می‌دهد. در کنار خاک اصلی، اسکاتلند هم‌چنین ۷۹۰ جزیره دارد که جزایر شمالی و هِبریدیز از آن جمله هستند. از این تعداد ۹۳ جزیره با داشتن ۲٪ جمعیت کشور، مسکونی هستند.

پایتخت اسکاتلند شهر تاریخی ادینبرا یا ادینبورگ است.

در آب‌های اسکاتلند در دریای شمال ذخایر مهمی از نفت خام وجود دارد.

اسکاتلند و انگلستان تا سال ۱۷۰۷ کشورهایی با پادشاهی مستقل بودند اما در تاریخ یکم ماه مهٔ ۱۷۰۷ دو کشور طی توافقنامه‌ای با هم متحد شده، کشور «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر» را به وجود آوردند.

پرچم کنونی بریتانیای کبیر از ترکیب پرچم اسکاتلند (زمینهٔ آبی، ضربدر سفید) و پرچم انگلستان (زمینهٔ سفید، صلیب سرخ) به وجود آمده‌است.