खजुराहो स्मारक समूह
( مجموعه آثار تاریخی خاجوراهو )مجموعه بناهای تاریخی خاجوراهو، یک میراث جهانی یونسکو است که شامل مجموعه ای از معابد هندو و معابد جین در منطقه چاتارپور، مادیا پرادش در هند و در حدود 175 کیلومتری (109 مایل) در جنوب شرقی ژانسی است. این معابد به دلیل نمادگرایی معماری به سبک نگارا و مجسمههای وابسته به عشق شهوانی مشهور هستند.
بیشتر معابد خاجوراهو بین سالهای ۹۵۰ میلادی و ۱۰۵۰ میلادی توسط سلسله چاندلا ساخته شدهاند. سوابق تاریخی حاکی از آن است که مکان معبد خواجواهاهو تا قرن دوازدهم دارای ۸۵ معبد بود که در مساحت ۲۰ کیلومتر مربعی پراکنده بودند. از این تعداد، تنها ۲۵ معبد باقی ماندهاند که در شش کیلومتر مربع پراکنده شدهاند.
مجموعه معابد خاجوراهو در کنار هم ساخته شده بودند، اما به دو دین، هندوئیسم و جینیسم اختصاص داده شده بودند، و این نشان از یک سنت پذیرش و احترام به دیدگاههای متنوع مذهبی در بین هندوها و جینها در منطقه دارد.
مجموعه بناهای تاریخی خاجوراهو در زمان حکومت سلسله چاندلا ساخته شدهاست. فعالیت ساختمان تقریباً بلافاصله پس از ظهور قدرت آنها آغاز شد، در سرتاسر پادشاهی آنها بعداً به عنوان بوندلخند شناخته شد. بیشتر معابد در زمان سلطنت پادشاهان هندو Yashovarman و Dhanga ساخته شدهاند. میراث یاوشوارمان به بهترین وجه توسط معبد لاکشمانا به نمایش گذاشته شدهاست. معبد ویشواناتا به بهترین وجه شاهنشاهی پادشاه داانگا را برجسته میکند.
معابد خاجوراهو در حدود ۳۵ مایل از شهر قرون وسطایی ماهوبا، پایتخت سلسله چاندلا، در منطقه کالینجار ساخته شدهاست. در ادبیات کهن و قرون وسطایی، از پادشاهی آنها به جیجوتی، ججاحوتی، چی-چی و جیجاکابوتی گفته شدهاست.
از خاجواهو توسط ابوریحان بیرونی، مورخ پارسی که محمود غزنوی را در یورش او به کلینجار در ۱۰۲۲ ق، همراهی کرد، یاد شدهاست. او از خاجواهاهو به عنوان پایتخت جاجووتی یاد میکند. این حمله ناموفق بود و به صلحنامه منتهی شد.
افزودن دیدگاه جدید