کومای، (به انگلیسی: Cumae)، (به یونانی: Κύμη Kūmē)، سکونت گاهی باستانی یونانی در شمال غربی ناپل، در کامپانیا ایتالیا می‌باشد. این سکونتگاه نخستین کلنی یونانی در سرزمین اصلی ایتالیا بوده‌است.
پیشینهٔ کومی به سده هشتم پیش از میلاد می‌رسد. الفبای کومی در آغاز از سوی تمدن اتروسک پذیرفته شده و سپس از سوی رومیان به عنوان الفبای لاتین تغییر داده شده‌است. که پر کاربردترین الفبای در جهان امروزی می‌باشد.
در دوران باستان و در سدهٔ پنجم ق.م، کومای آخرین دولت‌شهری بود که لوکیوس تارکوئینیوس متکبر، آخرین پادشاه روم، پس از تأسیس جمهوری روم بدانجا گریخت. او همانجا درگذشت.[۱]
↑ تیتوس لیویوس. از پیدایش روم. ج. دوم. صص. گفتار ۲۱.
افزودن دیدگاه جدید