Canfranceko nazioarteko geltokiaren jatorria Frantzia eta Espainia Somportetik Pirinioak zeharkatuz lotzeko borondatean dago. Horretarako, bi herrialdeek hainbat hitzarmen sinatu zituzten, lehenengoa 1904an, eta, ondoren, jarduera-ildoak finkatu zituzten protokoloak. 1915ean Somporteko burdinbide tunelaren lanak amaitu ziren. 1923an, geltokiko lanak Fernando Ramírez de Dampierre ingeniariaren proiektuari jarraituz hasi ziren. Espainiako Sustapen Ministerioko ingeniariek zenbait aldaketa egin zizkioten proiektu horri, eta fatxadetako harlangaitza hormigoiz ordeztea erabaki zuten. Bost urteko lanen ondoren, 1928ko uztailaren 18an, eraikin berria ofizialki inauguratu zen Alfontso XIII.a Borboikoa eta Gaston Doumergue Frantziar Errepublikako presidentearen aurrean.[1][2]

Geltokiaren eta trenbide-gunearen dimentsioa justifikatzeko, espazio berean hartu behar dira garai hartako nazioarteko pasabide baten behar guztiak, bikoiztuta: armairuak, zerbitzuko bi operadoreen bulegoak, txanpon-trukerako postua, bi herrialdeetako aduanak, polizia-etxeak eta karabineroak, posta, telegrafo publikoa, erizaintza, Ogasuneko bulegoak, edaritegi, jatetxea, nazioarteko hotel bat, bi herrialdeetako saltokietarako garajeak, tren-geltokiak. Gela guztiek idazkun elebidunak zituzten frantsesez eta gaztelaniaz. Konplexuaren erdia frantsesa zen eta beste erdia espainiarra, estazioak berak bi estatuen de facto muga bezala funtzionatzen zuen.[3]

Zabalera europarra zuten hondartzak ere bazituen alde batean (1 435 mm) eta bestean (1 668 mm), izan ere, bi herrialdeetako trenbidearen zabalera desberdina zen eta merkantzia guztiak zabalera batetik bestera aldatu behar ziren, bidaiariekin gertatzen zen bezala.

1931ko irailean geltokiaren zati batek kalte handiak jasan zituen atarian hasi zen sute baten ondorioz, ondoren liburutegira hedatu zena, geltokiko jatetxe osoa suntsituz eta egurrezko teilatuari eraginez. Hasiera batean zirkuitulabur bat izan zela sutearen erruduna adierazi zuten arren, ondoren, kausa hori baztertu zuten eta kasualitatezko sute bat izan zela esan zuten.[4]

Ondoko herrialdea. 1940 eta 1944 artean, Bigarren Mundu Gerrak, bere itxiera ekarri zuen bidaiarien trafikorako, eta nazien armada, geltokiko frantziar zatira iritsi zen. Honek, esparruaren espainiar zatia kontrolatzen jarraitzen zuten espainiar militarrekin talka egin zuen. Alemaniak andelen altzairua indartzeko erabiltzen zuen wolframioa garraiatzen zuten trenak Canfrancetik igaro ziren. Trukean, Suitzatik zetozen urre tonak Espainian sartzen ziren.[5]

1941ean, zabalera iberiarreko trenbideen nazionalizazioarekin, Espainiako zatiko instalazioak RENFEren esku geratu ziren.

1970eko martxoaren 27an nazioarteko trafikoa itxi zen l'Estanguet zubia eraitsi ondoren, Frantziako merkantzia-tren bat errailetik aterata. Horrek trenbideko zirkulazioa nabarmen murriztea ekarri zuen eta bere gainbeheraren hasiera ekarri zuen.