Fortaleza de Srebrenik

La fortaleza de Srebrenik (en bosnio, croata y serbio: Tvrđava Srebrenik/Тврђава Сребреник; también conocida como: Gradina/Градина) es una fortaleza ubicada cerca de la ciudad de Srebrenik en Bosnia y Herzegovina. Ha sido un monumento nacional de Bosnia y Herzegovina desde el 8 de diciembre de 2004.[1]

Ninguna fuente histórica actual identifica el año exacto de su construcción o quién fue su constructor. Los primeros registros se remontan a los edictos de Esteban II de Bosnia a Ragusa en 1333.[1]

Estaba ubicado en ese momento en importantes caminos militares[2]​ que lo convertían en un importante bastión estratégico. Ya en 1363, el rey Luis I de Hungría envió un ejército a Bosnia, dirigido por su palatino Nicolás Kont, que sufrió importantes pérdidas bajo Srebrenik.[3]

En 1393 fue capturada por el rey húngaro Segismundo de Luxemburgo y en las siguientes décadas cambió de gobernante varias veces, y los húngaros la recuperaron en 1405, 1408 y 1410 respectivamente. Luego fue otorgado como regalo al déspota serbio Esteban Lazarević, pero los húngaros lo siguieron usando como guarnición[4][5][6]​ El rey Tomás de Bosnia logró recuperarlo en 1433, pero ya en 1452 fue incautado por Đurađ Branković, sobrino de Esteban Lazarević, quien se lo dio a los húngaros.[6]

En 1462, toda la župa de Usora estaba bajo control otomano, incluido Srebrenik. Debido a fallas en la logística y una epidemia, el ejército otomano tuvo que retirarse y el Matías Corvino logró recuperar Srebrenik. Con el fin de mejorar aún más la defensa contra futuros ataques otomanos, Matías creó el Banato de Srebrenik en 1464 y se lo concedió a Nicolás de Ilok, quien más tarde se convirtió en el rey titular de Bosnia.[7][8]

No se sabe cuándo lo recuperaron los otomanos, pero la fecha más probable es entre 1510 y 1519.

Desde la batalla de Mohács y hasta el Tratado de Karlowitz, debido a la expansión de las fronteras otomanas, la fortaleza experimentó muy poca actividad militar. Debido a eso, fue completamente abandonado o se quedó con solo una pequeña guarnición.[9]

El castillo de Srebrenik pertenecía a Smoluća Nahija, el príncipe era Vlatko, hijo de Vladimir. Tuvo ocho hijos de los cuales tres se convirtieron al Islam. Los valacos de este principado pertenecían a los asentamientos de Gnojica, Miričina, Kruševica, Gornja Smoluća, Puračić, Gornja Lukavica, Srednja Smoluća, Donja Smoluća, Devetak, Dobošnica y Čitluk. En todo el principado había 153 hogares cristianos con 214 tabis y 63 hogares musulmanes con 68 tabis.[10]

En el siglo XVIII, con la reducción de las fronteras otomanas, recuperó su importancia estratégica. Los espías austriacos lo informaron como una antigua fortaleza sin proporcionar descripciones detalladas.[11]​ En ese momento, ya estaba en extrema necesidad de reparaciones. Algunas reparaciones se llevaron a cabo ya en 1756, pero sus circunstancias y resultados siguen sin informarse.[9]

Finalmente dejó de usarse como guarnición en 1835 cuando el último soldado lo abandonó y quedó prácticamente abandonado para siempre. La mezquita, construida por los otomanos a principios del siglo XVI, todavía se mantuvo en los años siguientes.[12][13]

Radonić, Jovan (1934). Acta et diplomata Ragusina. SKA Beograd.  Kovačević-Kojić, Desanka (1978). Gradska naselja srednjovjekovne bosanske države. Veselin Masleša. OCLC 832985059.  Kristó, Gyula. (1988). Az Anjou-kor háborúi. Budapest: Zrínyi Katonai Kiadó. ISBN 963-326-905-9. OCLC 20810135.  Handžić, Adem (1975). Tuzla i njena okolina u XVI vijeku. Tuzla.  Jireček, Josip (1951). Trgovački drumovi i rudnici Srbije i Bosne u srednjem vijeku. Sarajevo. p. 146.  a b Jalimam, Salih (2004). «Srednjovjekovna historija Srebrenika.». Biljeg Srebrnika (Srebrenik) (1): 39-52.  Nilević, Boris (1996). «Sjeveroistočna Bosna u tokovima evropske srednjovjekovne povijesti. Prilog historiji Srebreničke banovine.». Bosna Franciscana: 116-122.  Engel, Pál, 1938-2001. (2001). The realm of St. Stephen : a history of medieval Hungary, 895-1526. London: I.B. Tauris. ISBN 1-86064-061-3. OCLC 46570146.  a b Kreševljaković, Hamdija, 1890-1959. (1952). Prilozi povijesti bosanskih gradova pod turskom upravom.. Masleša. OCLC 41429121.  Vasić, 2005, p. 291. Bodenstein, Gustav. ((19-?)). Povijest naselja u Posavini god. 1718-1739.. OCLC 41081805.  Kreševljaković, Hamdija. (1953). Stari bosanski gradovi = Vieux bourgs bosniaques. [s. n.] OCLC 440077584.  Basler, Đuro (1957). «Stari grad Srebrnik i problematika njegove konzervacije.». Naše starine 4: 119-130. 
Fotografías por:
Edin the - CC BY-SA 3.0
Statistics: Position
2684
Statistics: Rank
44924

Añadir nuevo comentario

Esta pregunta es para comprobar si usted es un visitante humano y prevenir envíos de spam automatizado.

Seguridad
418972365Haz clic/toca esta secuencia: 5581

Google street view

¿Dónde puedes dormir cerca? Fortaleza de Srebrenik ?

Booking.com
487.415 visitas en total, 9.187 Puntos de interés, 404 Destinos, 41 visitas hoy.