Οι Προϊστορικές τοποθεσίες και τα ζωγραφισμένα σπήλαια της κοιλάδας του Βεζέρ (αγγλικά: Prehistoric Sites and Decorated Caves of the Vézère Valley, γαλλικά: Sites préhistoriques et grottes ornées de la vallée de la Vézère) είναι μια ομάδα από 147 μοναδικές προϊστορικές τοποθεσίες και 25 σπήλαια που φέρουν ζωγραφικές παραστάσεις στα πλάγια φατνώματα. Εκτείνονται σε μήκος περίπου 40 χλμ. στην κοιλάδα του ποταμού Βεζέρ (Vézère) στον νομό (département) Ντορντόνι (Dordogne) στην περιοχή της Ακουιτανίας και, από το 1979, αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Οι τοποθεσίες και τα σπήλαια βρίσκονται κατανεμημένα σε περιοχές που καλύπτουν τα σημερινά χωριά Λεζ Εϊζί ντε Ταγιάκ, (Les Eyzies de Tayac), Τυρσάκ (Tursac), Μοντινιάκ-συρ-Βεζέρ (Montignac-sur-Vézère), Σαιν-Λεόν-συρ-Βεζέρ (Saint-Leon-sur-Vézère), Μαρκέ (Marquay), Μανωρύ (Manaurie), Ρουφινιάκ (Rouffignac-Saint-Cernin-de-Reilhac) και Σαιν-Σερκ-ντυ-Μπουγκ (Saint-Cirq-du Bugue).

Ο ποταμός Βεζέρ έχει μήκος 190 χλμ., πηγάζει από την Κεντρική Οροσειρά (Massif Central) και χύνεται στον ποταμό Ντορντόνι κοντά στο χωριό Λε Μπουγκ. Στα 40 χλμ. της κοιλάδας του, που σχηματίζεται σε ασβεστολιθικό οροπέδιο της νοτιοδυτικής Γαλλίας απαντώνται πολυάριθμα ίχνη και χώροι προϊστορικής ζωής.

Οι χώροι αυτοί παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον τόσο από εθνολογικής και ανθρωπολογικής άποψης όσο και από αισθητικής, λόγω των τοιχογραφιών στα σπήλαια, ιδιαίτερα εκείνων στο σπήλαιο Λασκώ (Lascaux), του οποίου η ανακάλυψη το 1940 ήταν εξαιρετικής σημασίας για την ιστορία της προϊστορικής τέχνης. Οι σκηνές κυνηγιού που έχουν αποτυπωθεί εκεί παρουσιάζουν περίπου 100 εικόνες ζώων, που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτες για την λεπτομέρειά τους, τα ζωντανά χρώματα αλλά και τον ρεαλισμό της απεικόνισης.