Modernisme català ( Καταλανικός μοντερνισμός )

Ο καταλανικός μοντερνισμός (καταλανικά: modernisme) υπήρξε κοινωνικο-πολιτισμικό κίνημα της Καταλονία μεταξύ των τελών του 19ου αιώνα και της δεκαετίας του 1920. Οδήγησε στον εκσυγχρονισμό της Καταλονίας και στην πολιτισμική ένταξή της στην ευρύτερη ευρωπαϊκή κουλτούρα και τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ισπανία όπου ως κίνημα δεν είχε αντίκρυσμα. Εκφράστηκε σε όλες τις τέχνες αλλά έδωσε τους σημαντικότερους καρπούς του στην αρχιτεκτονική με τα έργα των Αντόνι Γκαουδί, του Λιουίς Ντομένεκ ι Μουντανέ και του Ζοζέπ Πουτς ι Καδαφάλκ που άλλαξαν άρδην το αστικό τοπίο των καταλανικών πόλεων. Στη λογοτεχνία κύριος εκπρόσωπός του υπήρξε ο Ζοάν Μαραγάλ ενώ στη ζωγραφική οι Σαντιάγο Ρουζινιόλ και Ραμόν Κάσας. Οι μοντερνιστές καλλιτέχνες της Βαρκελώνης συγκεντρώθηκαν γύρω από την μπυραρία Els Quatre Gats και το περιοδικό L'Avenç. Με την πάροδο του χρόνου ενσωμάτωσε διάφορες ιδέες και προσέλκυσε άτομα από τον χώρο του αριστερού αστικού και κοσμοπολιτικού καταλανισμού· διάδοχο ρεύμα θεωρείται αυτό του πιο κλασικιστικού νοουσεντίσμε.