Μυκηναϊκός πολιτισμός

Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός αφορά τον πολιτισμό της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, που αναπτύχθηκε το 1700-1100 ΠΚΕ κυρίως στην κεντρική, νότια ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα. Αντιπροσωπεύει τον πρώτο εξελιγμένο και ξεχωριστό ελληνικό πολιτισμό στην ηπειρωτική Ελλάδα, με τα παλάτια, την αστική οργάνωση, τα έργα τέχνης και το σύστημα γραφής (Γραμμική Β), που αποκωδικοποιήθηκε από τον Μ.Βέντρις (συνέβαλαν και οι Έμμετ Μπένετ, Άλις Κόμπερ, Τζων Τσάντγουικ) και αποδείχθηκε ότι η Γραμμική Β ήταν ελληνική γραφή. Το επίθετο «μυκηναϊκός» προέρχεται από την πρώτη αρχαιολογική θέση στην οποία εντοπίστηκε, τις Μυκήνες της Αργολίδας, που αποτελούν και ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του. Κατά την περίοδο της ακμής του, εξαπλώθηκε στην Κρήτη, τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, την Κύπρο, και την υπόλοιπη Ανατολική Μεσόγειο. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός ταυτίζεται με την Υστεροελλαδική περίοδο. Ταξινομείται παραδοσιακά ως προϊστορικός, καθώς οι γνώσεις μας για αυτόν βασίζονται μέχρι σήμερα κυρίως σε αρχαιολογικά ευρήματα.