Menorca sota domini britànic

Μενόρκα υπό βρετανική κυριαρχία είναι η περίοδος ενός σχεδόν αιώνα — η xviii— της ιστορίας της Μενόρκα κατά τη διάρκεια της οποίας το νησί το αρχιπέλαγος των Βαλεαρίδων βρισκόταν υπό την κυριαρχία της Μεγάλης Βρετανίας, από την κατάκτησή του το 1708 από μια αγγλο-ολλανδική μοίρα στη μέση του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής - και η οποία με τη Συνθήκη της Ουτρέχτης του 1713 πέρασε στη βρετανική κυριαρχία καθώς και στο Γιβραλτάρ — μέχρι τη Συνθήκη της Αμιένης του 1802 με την οποία επανήλθε στην κυριαρχία της μοναρχίας της Ισπανίας, εκτός από τον Επταετή Πόλεμο (1756-1763) που καταλήφθηκε από τους Γάλλους. Το 1756 ο γαλλικός στόλος του Admiral Glassionaire νίκησε τον στόλο του Άγγλου John Bing - τον οποίο το Βρετανικό Ναυαρχείο υπέβαλε σε πολεμικό συμβούλιο για δειλία και πυροβολήθηκε - που επέτρεψε την απόβαση των γαλλικών στρατευμάτων υπό τη διοίκηση του δούκα του Richelieu. κατέλαβε το νησί. Μετά την Ειρήνη του Παρισιού που τερμάτισε τον Επταετή Πόλεμο, η Μενόρκα επέστρεψε στη βρετανική κυριαρχία (Γκονζάλες-Αρνάο). και μεταξύ 1782 και 1798 όταν επέστρεψε προσωρινά στην ισπανική κυριαρχία. Τον Αύγουστο του 1781, και πάλι σε πόλεμο με την Αγγλία, ένας γαλλο-ισπανικός στόλος με διοικητή τον δούκα του Crillon επιτέθηκε στη Μινόρκα και μετά από μια εξάμηνη πολιορκία κατάφερε να συνθηκολογήσει στις 5 Φεβρουαρίου 1782. Η Μενόρκα θα παρέμενε υπό ισπανική κυριαρχία για τα δεκαέξι επόμενα χρόνια (Γκονζάλες-Αρνάο).