Τα πρώτα ίχνη κατοίκησης του λόφου χρονολογούνται από την χαλκολιθική περίοδο ενώ ύστερα στο λόφο υπάρχουν ίχνη οικισμού του πολιτισμού του Μπάντεν. Υπάρχουν ίχνη κατοίκησης από την ύστερη εποχή του σιδήρου, περίπου το 600-500 π.Χ. Τους επόμενους αιώνες στην περιοχή εγκαταστάθηκε κελτικές φυλές. Στην περιοχή της Μπρατισλάβα εκείνη την περίοδο είχε δημιουργηθεί ένα σημαντικό οικονομικό κέντρο και κατασκευάστηκαν δύο κάστρα στο σημείο όπου ο Μοράβας συμβάλει με τον Δούναβη, το Μπράουνσμπεργκ στην αυστριακή πλευρά και το Ντεβίν στη σλοβακική. Ο ρωμαϊκός οικισμός στο λόφο του κάστρου χρονολογείται από τον 1ο αιώνα μ.Χ.[1]

Το κάστρο άρχισε να κατασκευάζεται σύμφωνα με τον Αβεντίνο τον 9ου αιώνα, την εποχή της Μεγάλης Μοραβίας χρησιμοποιώντας υλικά από το προϋπάρχον ρωμαϊκό οχυρό. Το οχυρό ονομάστηκε Πρέσμπουργκ και πρώτη αναφορά σε αυτό γίνεται το 907, στη μάχη του Πρέσμπουργκ. Το όνομα του κάστρο καταγράφεται επίσης σε νομίσματα που εξέδωσε ο πρώτος Ούγγρος βασιλιάς, ο Στέφανος Α΄ της Ουγγαρίας. Κατά τη διάρκεια του 11ο, 12ο και 13ο αιώνα το κάστρο υπέστη σημαντικές αλλαγές, με την κατασκευή νέας εκκλησίας, την προσθήκη ενός πέτρινου ανακτόρου και την κατασκευή δύο πέτρινων πύργων. Οι Τάταροι, αν και επιτέθηκαν στην Ουγγαρία το 1241-42 δεν κατάφεραν να καταλάβουν το κάστρο. Στην ανακατασκευή του 1552, το κάστρο έλαβε τη μορφή γοτθικού ανακτόρου το οποίο περιβάλλεται από πέτρινα τείχη. Από εκείνη τη περίοδο σώζεται ακόμη η γοτθική πύλη στην ανατολική πλευρά.[1]

Το 1552 η Ουγγρική κρατική διοίκηση μετακινήθηκε από τη Βούδα στη Μπρατισλάβα και η πόλη ανακηρύχθηκε επίσημος τόπος στέψης των Ούγγρων βασιλιάδων. Το παλιό γοτθικό κτίριο σύντομα μετατράπηκε σε αναγεννησιακό κάστρο. Η τελευταία μεγάλη ανακατασκευή του κάστρου έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της βασιλίας της Μαρίας Θηρεσίας (1740-1780). Το δυτικό τμήμα, το οποίο ήταν ακόμη γοτθικό, κατεδαφίστηκε, και στη θέση του κατασκευάστηκε μια σκάλα που οδηγούσε στη νότια πτέρυγα, ενώ στην ανατολική πλευρά κατασκευάστηκε ένα νέο κτίριο. Το 1783 διοργανώθηκε από τον αυτοκράτορα Ιωσήφ Β΄ το Γενικό Σεμινάριο για την εκπαίδευση των Ρωμαιοκαθολικών ιερέων. Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα το 1802, το σεμινάριο διαλήθηκε. Το κάστρο καταστράφηκε από πυρκαγιά τις 30 Μαΐου 1811. Η ανακατασκευή του κάστρου άρχισε το 1953. Μετά την ολοκλήρωση της ανακατασκευής το 1968, το κάστρο στεγάζει εκθέματα του Σλοβακικού Εθνικού Μουσείου.[1]