Τα κάστρα οικοδομήθηκαν μεταξύ του 7ου και 8ου αιώνα, περίπου μεταξύ του 660 και 750, υπό την ηγεσία των χαλίφηδων της δυναστείας των Ομεϋαδών, αφού οι τελευταίοι είχαν ορίσει το 661 ως νέα τους πρωτεύουσα τη Δαμασκό. Η πλειονότητα των κάστρων βρίσκεται επί των αρχαίων εμπορικών δρόμων προς τη Μεδίνα και την Κούφα.

Η οικοδόμηση των κάστρων περιελάμβανε ένα συνδυασμό χρήσης πρωϊμότερων ερειπίων και νέων κατασκευών. Η λειτουργία και χρήση των κτισμάτων δεν έχει ακόμη καθοριστεί. Οι λόγιοι έχουν προτείνει πως λειτουργούσαν εντός ενός αμυντικού, αγροτικού και/ή εμπορικού πλαισίου.Υπάρχουν διάφορες θεωρίες ως προς τη χρήση των κτηρίων. Μπορεί να λειτούργησαν ως οχυρά, σημείο συνάντησης Βεδουίνων, μπαντίγιας (δηλαδή ως εξοχικοί προορισμοί ευγενών) ή ως καραβάνσεράι.

Τα κάστρα εκπροσωπούν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα της πρώιμης ισλαμικής αρχιτεκτονικής.