Το Χωριό του Αγίου Βασίλη το χειμώνα. Η είσοδος του Χωριού του Αγίου Βασίλη. Αυτή η ενότητα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: επιμελεια μετάφρασης, μορφοποίηση

Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τις σελίδες πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.

Στη μεταπολεμική περίοδο, η πόλη του Ροβανιέμι και η Λαπωνία, ήταν οι πρώτες που δέχτηκαν τη βοήθεια της UNRRA, της ανθρωπιστικής οργάνωσης που ήταν πρόδρομος της Unicef. Η γέννηση της καλύβας στον Αρκτικό Κύκλο και των τουριστικών υπηρεσιών είναι επίσης συνυφασμένη με τη συνδρομή της Unicef. Η Έλινορ Ρούζβελτ, που είναι γνωστή ως "η ψυχή της UNRRA" έκανε μια επίσκεψη - έκπληξη στο Ροβανιέμι το 1950. Ως μέρος της τελετής υποδοχής, χτίστηκε η καλύβα του Αρκτικού Κύκλου μέσα σε μερικές εβδομάδες.

Όταν η σύζυγος του προέδρου των ΗΠΑ, γνωστή για την ανθρωπιστική της δράση, πήγε αιφνιδιαστικά στο Ροβανιέμι, το 1950, για να διαπιστώσει τη μεταπολεμική ανασυγκρότηση της Λαπωνίας και του Ροβανιέμι, ο Uuno Hannula, ο νομάρχης εκείνης της εποχής, θέτει το πρόβλημα ποιο πρόγραμμα να οργανώσουν για το γεγονός. Τον Hannula βοήθησε ο δήμαρχος Lauri Kaijalainen, ο οποίος με τη συνεργασία του προσωπικού του, έλαβε ως δώρο από τον καθηγητή Eemeii Karinen ένα κομμάτι γης στον εθνικό δρόμο ν. 4 με κατεύθυνση προς το βορά, με σκοπό να χτίσει ένα κατάλλυμα για τους επισκέπτες. Αποφασίστηκε τότε να οργανωθεί εδώ, βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, η τελετή της υποδοχής.

Η ιδέα γεννήθηκε από το γεγονός ότι είκοσι χρόνια νωρίτερα, ο συνταγματάρχης Oiva J. Willamo είχε χτίσει ένα στύλο στην ίδια περιοχή όπου οι τουρίστες μπορούσαν να σταματήσουν και να βγάλουν φωτογραφίες. Η ακριβής θέση του στύλου, ο οποίος καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του

Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, και της νέας καλύβας δεν καθορίζεται με βάση ακριβείς επιστημονικές μετρήσεις. Το πρώτο ανεγέρθηκε εκεί περίπου που ο βόρειος Αρκτικός Κύκλος διασταυρωνόταν με τον προαναφερόμενο δρόμο, ενώ η δεύτερη στη νεοαποκτηθείσα γη, αν και αργότερα οι υπολογισμοί έδειξαν ότι βρισκόταν 108 μέτρα νοτιότερα.

Η καλύβα του Αρκτικού Κύκλου, για την κατασκευή της οποίας έμενε μόνο μια εβδομάδα, σχεδιάστηκε βιαστικά μέσα σε μια νύχτα, από τον αρχιτέκτονα Ferdinand Salokangas και κατασκευάστηκε από το έμπειρο προσωπικό στην κατασκευή ξύλινων καταλλυμάτων του δασικού συμβούλου Jarl Sundquist, απευθείας από τους κορμούς που επέπλεαν και περισυνελέχθησαν από το ποτάμι ounasjoki. Σύμφωνα με τις οδηγίες, χρησιμοποιήθηκαν τόσοι πολλοί ώστε "στην καλύβα υπήρχε χώρος για ένα μεγάλο λεωφορείο γεμάτο κόσμο". Δεν έμενε πια πολύς καιρός: οι πρώτοι κορμοί περισυνελέχθησαν από το ποτάμι το σάββατο και το επόμενο σάββατο, όταν το αεροπλάνο της κυρίας Ρούσβελτ προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο, τοποθετήθηκε η εξωτερική πόρτα της καλύβας.

Την Κυριακή, 11 Μαΐου 1950, τέλος, η καλύβα ήταν έτοιμη να υποδεχτεί τη σημαντική επισκέπτη. Στην τελετή της υποδοχής πήραν μέρος πολλοί κατοίκοι του Ροβανιέμι, οι οποίοι στη συνέχεια συνήθισαν τους πολλούς σημαντικούς επισκέπτες που έρχονταν από μακριά. Η εκδήλωση ήταν πολύ σημαντική για τον τουρισμό της περιοχής, καθώς δημιουργήθηκε το πρώτο βασικό αξιοθέατο που προσέλκυε στην περιοχή όλο και περισσότερους επισκέπτες.

Η καλύβα του Αρκτικού Κύκλου, είναι ένα σημείο ταξιδιωτικών υπηρεσιών στο Ροβανιέμι, το οποίο έχει γίνει ένα διεθνές τουριστικό κέντρο πρώτης γραμμής. Προσελκύει κάθε χρόνο όλο και περισσότερους επισκέπτες στους οποίους προσπαθεί να προσφέρει όλο και καλύτερες υπηρεσίες. Κατά τη διάρκεια των ετών, στην περιοχή της καλύβας έχουν δημιουργηθεί περισσότερα σημεία ενδιαφέροντος για τους τουρίστες.[1]