Gestualità italiana ( Gesticulation in Italian )

Οι χειρονομίες χρησιμοποιούνται σε περιοχές της Ιταλίας και στην ιταλική γλώσσα ως μορφή μη λεκτικής επικοινωνίας και έκφρασης. Οι χειρονομίες στο ιταλικό λεξικό κυριαρχούνται από κινήσεις των χεριών και των δακτύλων, αλλά μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν κινήσεις των χαρακτηριστικών του προσώπου όπως τα φρύδια και το στόμα. Εξακολουθούν να υπάρχουν θεωρίες σχετικά με την ακριβή προέλευση των χειρονομιών ως μεθόδου επικοινωνίας στην Ιταλία, ωστόσο είναι πιθανό ότι αναδείχθηκαν λόγω της ανάγκης ως μια καθολική, μη λεκτική μέθοδος επικοινωνίας μεταξύ διαφορετικών τοπικών ιταλικών διαλέκτων. Παρά το γεγονός ότι η πλειονότητα του σημερινού ιταλικού πληθυσμού μιλά τυποποιημένα ιταλικά, οι χειρονομίες έχουν παραμείνει ως μέθοδος έκφρασης για να συνοδεύουν τον προφορικό λόγο σε πολλές περιοχές της Ιταλίας, ιδιαίτερα στις νότιες περιοχές.

Έχουν εντοπιστεί περίπου 250 συγκεκριμένες χειρονομίες, με την πεποίθηση ότι αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κατοχής στην οποία πιστεύεται ότι έχουν ριζώσει επτά κύριες ομάδες στην Ιταλία: οι γερμανικές φυλές (Βάνδαλοι, Οστρογότθοι και Λομβαρδοί ), οι Μαυριτανοί, οι Νορμανδοί, οι Γάλλοι, οι Ισπανοί και οι Αυστριακοί. Δεδομένου ότι δεν υπήρχε κοινή γλώσσα, η στοιχειώδης νοηματική γλώσσα μπορεί να είχε αναπτυχθεί, αποτελώντας τη βάση των σύγχρονων χειρονομιών.