Το Φουσίμι Ινάρι-τάισα (αγγλικά: Fushimi Inari-taisha) (伏見稲荷大社) είναι το κεντρικό ιερό του κάμι Ινάρι, που βρίσκεται στο Φουσίμι-κου στο Κιότο της Ιαπωνίας. Το ιερό βρίσκεται στους πρόποδες ενός βουνού που ονομάζεται επίσης Ινάρι, το οποίο είναι 233 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και περιλαμβάνει μονοπάτια μέχρι το βουνό σε πολλά μικρότερα ιερά που εκτείνονται σε 4 χιλιόμετρα. Χρειάζεται κανείς περίπου 2 ώρες για να τα διασχίσει. Υπάρχουν στην περιοχή εστιατόρια, που διαθέτουν τοπικά πιάτα όπως ινάρι σούσι και κιτσούνε ουντόν.
Το Ινάρι ήταν αρχικά και παραμένει κυρίως το κάμι του ρυζιού και της γεωργίας, αλλά οι έμποροι λατρεύουν επίσης το Ινάρι ως προστάτη των επιχειρήσεων. Κάθε ένα από τα περίπου 10.000 τοριί του Φουσίμι Ινάρι-τάισα δωρήθηκε από μια ιαπωνική επιχείρηση και περίπου 800 από αυτά είναι στημένα σε σειρές που δίνουν την εντύπωση ότι μπαίνεις σε ένα τούνελ.
Αυτό το ιερό λέγεται ότι έχει έως και 32.000 υπο-λάρν...Διαβάστε περισσότερα
Το Φουσίμι Ινάρι-τάισα (αγγλικά: Fushimi Inari-taisha) (伏見稲荷大社) είναι το κεντρικό ιερό του κάμι Ινάρι, που βρίσκεται στο Φουσίμι-κου στο Κιότο της Ιαπωνίας. Το ιερό βρίσκεται στους πρόποδες ενός βουνού που ονομάζεται επίσης Ινάρι, το οποίο είναι 233 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και περιλαμβάνει μονοπάτια μέχρι το βουνό σε πολλά μικρότερα ιερά που εκτείνονται σε 4 χιλιόμετρα. Χρειάζεται κανείς περίπου 2 ώρες για να τα διασχίσει. Υπάρχουν στην περιοχή εστιατόρια, που διαθέτουν τοπικά πιάτα όπως ινάρι σούσι και κιτσούνε ουντόν.
Το Ινάρι ήταν αρχικά και παραμένει κυρίως το κάμι του ρυζιού και της γεωργίας, αλλά οι έμποροι λατρεύουν επίσης το Ινάρι ως προστάτη των επιχειρήσεων. Κάθε ένα από τα περίπου 10.000 τοριί του Φουσίμι Ινάρι-τάισα δωρήθηκε από μια ιαπωνική επιχείρηση και περίπου 800 από αυτά είναι στημένα σε σειρές που δίνουν την εντύπωση ότι μπαίνεις σε ένα τούνελ.
Αυτό το ιερό λέγεται ότι έχει έως και 32.000 υπο-λάρνακες (分社, bunsha) σε όλη την Ιαπωνία.
Το Φουσίμι Ινάρι-τάισα κατασκευάστηκε το 711 μ.Χ. Το 2011 έγιναν εορτασμοί για την επέτειο των 1300 ετών από την ίδρυσή του.
Το ιερό έγινε αντικείμενο αυτοκρατορικής προστασίας κατά την πρώιμη περίοδο Χεϊάν. [1] Το 965, ο αυτοκράτορας Μουρακάμι διέταξε ότι οι αγγελιοφόροι πρέπει να μεταφέρουν γραπτές αναφορές σημαντικών γεγονότων στον φύλακα Κάμι της Ιαπωνίας. Αυτά τα χεϊχάκου (heihaku) παρουσιάστηκαν αρχικά σε 16 ιερά, συμπεριλαμβανομένου του ναού Ινάρι. [2]
Από το 1871 έως το 1946, το Φουσίμι Ινάρι-τάισα ορίστηκε επίσημα ως ένα από τα Κανπέι-τάισα (官幣大社), που σημαίνει ότι βρισκόταν στην πρώτη τάξη των ιερών υποστηριζόμενων από την κυβέρνηση. [3]
ΚατασκευέςΟι παλαιότερες κατασκευές χτίστηκαν το 711 στο λόφο Ιναριγιάμα στο νοτιοδυτικό Κιότο, αλλά το ιερό επανατοποθετήθηκε το 816 κατόπιν αιτήματος του μοναχού Κουκάι. Η κύρια δομή του ιερού χτίστηκε το 1499. [4] Στο κάτω μέρος του λόφου βρίσκονται η κύρια πύλη (楼門, ρόμον) και το κύριο ιερό (御本殿, γκο-χόντεν). Πίσω τους, στη μέση του βουνού, το εσωτερικό ιερό (奥宮, οκουμίγια) είναι προσβάσιμο από ένα μονοπάτι γεμάτο με χιλιάδες τορίι. Στην κορυφή του βουνού υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες «τούμπες» (塚, τσούκα) για ιδιωτική λατρεία.
Σένμπον ΤορίιΤο αποκορύφωμα του ιερού είναι οι σειρές των πυλών τορίι, γνωστές ως Σένμπον Τορίι. Αυτές οι πύλες τορίι αποτελούν δωρεές ιδιωτών και επιχειρήσεων. Πάνω σε κάθε πύλη αναγράφεται το όνομα του δωρητή και η ημερομηνία της δωρεάς. Το κόστος για μία μικρή πύλη τορίι κυμαίνεται περίπου σε 400.000 γιέν ενώ μία μεγάλη πύλη τορίι ξεπερνάει το 1.000.000 γιέν.[5] Το έθιμο της δωρεάς μιας τορίι άρχισε να διαδίδεται από την περίοδο Έντο (1603 – 1868), για να πραγματοποιηθεί μια ευχή ή σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για μια επιθυμία, που έγινε πραγματικότητα. Κατά μήκος του κύριου μονοπατιού υπάρχουν περίπου 1.000 πύλες τορίι.
Προσθήκη νέου σχολίου